Szczepienie przeciw polio – jest zalecane osobom wyjeżdżającym do rejonów endemicznego występowania zachorowań na Poliomyelitis oraz osobom powyżej 19 roku życia nieszczepionym w dzieciństwie. Pełną odporność zapewnia podanie 4 dawek. Nie ma konieczności późniejszego doszczepiania jeśli zostało się zaszczepionym w dzieciństwie.
Szczepionkę IPV (domięśniową) można podawać kobietom w ciąży, a szczepionki OPV (doustnej) nie można, bo zawiera żywe osłabione wirusy.
Podsumowując: 4 dawki z dzieciństwa dają odporność na całe życie.
Szczepienie przeciw wściekliźnie – zalecane są profilaktycznie osobom narażonym zawodowo na kontakt ze wściekłymi zwierzętami np. leśnikom lub podróżującym w tereny endemiczne. Szczepienia stosuje się również po narażeniu na kontakt z wirusem np. u osób które zostały pogryzione lub miały kontakt ze śliną zakażonego lub potencjalnie zakażonego zwierzęcia, nawet jeśli ta osoba była wcześniej zaszczepiona.
Osobom niezaszczepionym podaje się 5 dawek szczepionki i immunoglobulinę. Osobom wcześniej zaszczepionym podaje się 2 dawki szczepionki, bez immunoglobuliny.
Jako ciekawostkę dodam, że wścieklizna jest jedyną chorobą zakaźną na którą nie ma leku (jest tylko profilaktyka, którą trzeba podać jak najszybciej po kontakcie z wirusem), bez podania profilaktyki każde zakażenie wścieklizną kończy się zgonem.
Szczepienie przeciw cholerze – zalecane osobom wyjeżdżającym do rejonów zagrożonych wystąpieniem epidemii cholery. Skuteczność szczepionki przeciw cholerze oceniana jest na 85-90% w pierwszych 6 miesiącach po szczepieniu i 60% w okresie 3 lat po szczepieniu. Nie daje odporności na całe życie, więc w razie kolejnego egzotycznego wyjazdu trzeba ją powtarzać.
Szczepienie przeciw durowi brzusznemu – podobnie jak szczepienie przeciw cholerze, to zalecane jest “podróznikom” i daje odpornośc na 3-5 lat. Nie daje odporności na całe życie.
Szczepienie przeciw żółtej gorączce – Zalecane osobom wyjeżdżającym w rejony zagrożone występowaniem wirusa. Szczepionka daje odporność na całe życie, ale nie można jej podawać kobietom w ciąży.
Więcej o szczepieniach przed podróżą przeczytasz tutaj: Co spakować do wakacyjnej apteczki.
Krótka ściągawka:
Co roku szczepimy się przeciw grypie.
Co 3 do 5 lat podajemy dawkę przypominającą szczepionki przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu.
Co 10 lat podajemy szczepienie przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi.
Przed ciążą (jeśli nie zaszczepiliśmy się wcześniej) warto pomyśleć o szczepieniu przeciw:
- odrze, śwince i różyczce,
- ospie wietrznej,
- grypie,
- błonicy, tężcowi i krztuścowi,
- WZW typu B.
Najczęściej zalecane szczepionki kobietom w ciąży, to szczepionki przeciwko:
- grypie,
- krztuścowi (szczepienie łączone na błonicę, tężec i krztusiec),
- WZW typu B (jeśli kobieta nie otrzymała wcześniej wymaganych 3 dawek).
W ciąży NIE szczepimy się przeciw: odrze, śwince, różyczce, ospie wietrznej i gruźlicy! Nie zaleca się też szczepień przeciw pneumokokom i HPV.
Pracownikom medycznym zaleca się szczepienia przeciwko grypie, błonicy, tężcowi i krztuścowi, WZW typu B i meningokokom.
Osoby dużo podróżujące powinny zastanowić się nad szczepionkami przeciwko: WZW typu A, meningokokom, polio, wściekliźnie, cholerze, durowi brzusznemu i żółtej gorączce (w zależności od rejonu do którego się wybierają).
Pisząc dla Was ten wpis korzystałam z bardzo wielu źródeł. Mam nadzieję, że udało mi się stworzyć przejrzysty wpis, który umożliwi Wam odpowiedź na pytanie “Na co powinnam/powinienem się doszczepić?” które w ostatnim czasie otrzymywałam nawet kilkanaście razy dziennie!
Jeśli mój artykuł był dla Was pomocny będę wdzięczna za kilka słów w komentarzu i polecenie go znajomym. Miłego doszczepiania się! 🙂
